Одговорот не е толку едноставен. Различни делови од Сонцето имаат различна топлина, но доколку го поделите на слоеви неговиот центар би бил најжежок и како што ќе се движите кон надвор, така неговата топлина ќе се намалува сè додека не стигнете до неговата атмосфера каде што температурата мистериозно повторно се зголемува.
Во неговото јадро, гравитацијата создава интензивен притисок и температури до 15 милиони степени Целзиусови. Тука се случува нуклеарната фузија која е одговорна за енергијата на сонцето. Движејќи се кон надвор, температурите опаѓаат од 7 до 2 милиони степени Целзиусови. Кога енергијата ќе ја достигне површината на Сонцето, односно фотосферата, се создава светлина која е видлива од Земјата и која е релативно ладна – 5.500 степени Целзиусови. Но, од сè уште непознати причини, температурата повторно се зголемува кога ќе пристигне до короната на Сонцето, достигнувајќи температури и до 2 милиони степени Целзиусови.
