Кога ја прифатив мојата анксиозност, целиот свет ми се промени!

Целта на оваа колумна ми беше да ви го пренесам моето искуство од Гешталт, поточно што значи за еден човек доколку ја прошири својата свесност.

Дождот ми ги смени плановите, но нешто во мене се случи и сепак го постигнав она што планирав…

Сакам да ја искористам оваа шанса да им препорачам на сите професори да излезат од својата удобна зона и наместо да нè затупуваат со монотони предавања кои нè тераат да си ја трескаме главата во ѕид и да се запрашуваме зошто сме го избрале овој факултет, да најдат начин креативно да ни го привлечат вниманието.

Го знаете она чувство кога имате потреба од некаква промена, голема промена, но не знаете точно што да направите, па сè одлучувате на радикален чекор во вашата фризура.

И така филтер, по филтер ние ја градиме нашата „репутација“ на сосема нереална (читај: совршена) слика за себе кон која и ние самите со тек на време почнуваме да се стремиме, но која никогаш нема да можеме да ја постигнеме. И тука настанува проблемот.

Лесно е да си мрзлив, оди направи нешто што ќе направи разлика во светот да те видам!

Некако доаѓањето на Новата година, а заминувањето на старата, нè тера да чистиме, средуваме. Нѐ асоцира на нов, свеж почеток…

Како моите искуства го обликуваа начинот на кој ја доживувам љубовта.

Секој човек е своја мала бесконечност и доколку не престане со истражувањето на себе, секој ден ќе открива нешто чудесно.

Постојат илјадници причини зошто треба да успорите, но најважната од нив е вашето здравје.

…ние заклучивме дека пријателите кои навистина ве сакаат и почитуваат секогаш ќе бидат среќни за добрите нешта кои се случуваат во вашиот живот…